Dwie miłości

Czytając „Dialogi” św. Katarzyny znalazłem genialną myśl. Święta zapisała słowa Boga Ojca, który mówi do niej o miłości do Boga i miłości do bliźniego. Wynika z nich, że kochając bliźniego prawdziwą miłością odpowiadam na miłość Boga do mnie, i to na sposób, w jaki On kocha mnie. Można to uzasadnić na różne sposoby, ale słowa zapisane przez św. Katarzynę są dla mnie tak genialne, że postanowiłem podzielić się nimi z Czytelnikami odwiedzającymi mojego bloga:

„Żądam od was, abyście kochali Mnie tą miłością, jaką Ja was kocham. Wprawdzie nie możecie tego uczynić, bo Ja pokochałem was, zanim byłem kochany i wszelka miłość, którą żywicie dla Mnie, jest długiem, z którego się wywiązujecie, nie łaską, którą Mi czynicie, podczas gdy miłość moja jest łaską, a nie powinnością. Więc nie możecie Mi oddać miłości, której od was żądam; lecz dałem wam bliźniego, abyście czynili dla niego to, czego dla Mnie nie możecie czynić, to jest kochać go bez zastrzeżeń i bez oczekiwania jakiejś korzyści. Wtedy uznam, że czynicie dla Mnie, co uczyniliście dla niego”. (LXV, za: http://sienenka.blogspot.de/2011/02/nauka-o-moscie-lxiv.html )