Jezus - BOGIEM YHWH

Biblia nie zawiera definicji Boga. Biblia mówi o Bogu, że jest Bogiem, w sposób opisowy. I tak: Bóg jest Tym, który stwarza, ożywia, ma władzę nad żywiołami, istniał wcześniej niż góry, jest początkiem i końcem... itd. Poniżej przytaczam zestawienie cytatów ze Starego Testamentu mówiące o Bogu czczonego jako YHWH (יהוה) i z Nowego – o Jezusie. Z tego zestawienia wynika, że sam Jezus uważał się za Boga, bo stosował do siebie cytaty, który w ST jednoznacznie odnosiły się do Boga i nikogo innego; podobnie też autorzy Nowego Testamentu widzieli w Jezusie Boga.

***

Odwieczny:
„Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem” (Ps 90, 2 BT).
Hebrajski: „Zanim góry narodziły się (…), Ty [jesteś] Bogiem”.
Grecki LXX: „Zanim góry narodziły się (…), TY JESTEŚ”.

„Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM»” (J 8, 58 BT).

Jezus „naszym Bogiem”:
„Głos się rozlega: «Drogę dla Pana (יְהוָ֑ה- YHWH) przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu!” (Iz 40, 3 BT).

„Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki!” (Mt 3, 3 BT).

Bóg i Jezus Oblubieńcem (Izraela i Kościoła):
„Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię - Pan Zastępów; Odkupicielem twoim - Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi. Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę” (Iz 54, 5-7 BT; por. Jr 2, 2; 2, 33; Jr 3).

„I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, co trzymają siedem czasz pełnych siedmiu plag ostatecznych, i tak się do mnie odezwał: «Chodź, ukażę ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka»” (Ap 21, 9 BT; por. J 3, 2).

Święty:
„Pan Zastępów - Jego za Świętego miejcie; On jest Tym, którego się lękać macie i który was winien bojaźnią przejmować” (Iz 8, 13 BT).

„Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest” (1 P 3, 15 BT).

Ożywia:
„Patrzcie teraz, że Ja jestem, Ja jeden, i nie ma ze Mną żadnego boga. Ja zabijam i Ja sam ożywiam, Ja ranię i Ja sam uzdrawiam, że nikt z mojej ręki nie uwalnia” (Pwt 32, 39 BT).

„Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce” (J 5, 21 BT).

Ma władzę nad żywiołami – chodzi po wodzie:
„On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach” (Hi 9, 8 BT).

„Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć”(Mk 6, 49 BT).

Pierwszy i Ostatni:
„Tak mówi Pan, Król Izraela i Odkupiciel jego, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja ostatni; i nie ma poza Mną boga” (Iz 44, 6 BT; por. 48, 12).

„Aniołowi Kościoła w Smyrnie napisz: To mówi Pierwszy i Ostatni, który był martwy, a ożył” (Ap 2, 8 BT; por. Ap 22, 12-13).

Alfa i Omega:
„Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący” (Ap 1, 8 BT).

„Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec” (Ap 22, 12-13 BT; por. Ap 21:6).

Miłość do Boga i miłość do Jezusa:
„Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił” (Pwt 6, 4-5 BT).

„Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien” (Mt 10, 37 BT).
„Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto siebie samego, nie może być moim uczniem” (Łk 14, 26 BT).

(Znakomity komentarz do powyższych słów z Ewangelii podaje J. Neusner w książce "Rabbi rozmawia z Jezusem".)

Zginanie kolan:
„Przysięgam na Siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: ‘Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc’”  (Iz 45, 23 BT).

„Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca” (Flp 2, 9-11 BT).

Jezus stosuje do siebie słowa mówiące o chwale należnej i oddawanej Bogu:
„O Panie (יְהוָ֑ה), nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa. Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę, na przekór Twym przeciwnikom, aby poskromić nieprzyjaciela i wroga” (Ps 8, 2-3 BT).

„Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie - widząc cuda, które uczynił, i dzieci wołające w świątyni: «Hosanna Synowi Dawida» - oburzyli się i rzekli do Niego: «Słyszysz, co one mówią?» A Jezus im odpowiedział: «Tak jest. Czy nigdy nie czytaliście: Z ust niemowląt i ssących zgotowałeś sobie chwałę?» (Mt 21, 15-16 BT).

Odbierana cześć:
„Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał” (J 5, 22-23 BT).

„I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy, mówiących głosem donośnym: «Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo». A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!» A czworo Zwierząt mówiło: «Amen». Starcy zaś upadli i oddali pokłon” (Ap 5, 11-14 BT).

***

Bóg dając przykazanie mówi: „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie” (Wj 20, 3), a przez proroka Izajasza, że swojej chwały nie odda nikomu (Iz 42, 8; 48, 11). A przecież Pismo św. zawiera słowa Pana Jezusa, które mówią o tym, że należy Mu oddawać cześć tak, jak Ojcu (J 5, 22-23) oraz wizję Apokalipsy ukazującą Go (Baranka) odbierającego cześć na równi z Ojcem.

                                               ***

PS. Żydzi z czci dla świętego imienia Boga nie wymawiali go. Jedni z nich posługiwali się wyrażeniem „HaSzem” (z hebrajskiego dosłownie „imię”); inni zaś wymawiali w tym miejscu „Adonaj” (= Pan). W Biblii Tysiąclecia imię to jest oddawane zazwyczaj słowem Pan.