Czyli: "Nie powinniście sądzić, bracia, że herezje mogą powstać przez dowolnego małego człowieka. Nikt, z wyjątkiem wielkich ludzi, nie jest autorem herezji" (św. Augustyn) ;-)
A to cytat Doktora Kościoła w trochę większym kontekście, który trochę zmienia wymowę tego małego fragmentu. Co to znaczy kontekst!!!
"Góry takie, jak to często wam mówiliśmy, oznaczają dusze wprawdzie wielkie, ale złe. Przecież nie sądzicie, bracia, jakoby mogły powstać herezje powodowane przez jakieś małe dusze. Herezje tworzyli jedynie ludzie wielcy. Ale tak jak wielkie tak i złe są to góry. Nie były to bowiem takie góry, które przyjęły pokój, ani wzgórza sprawiedliwości. Oni przyjęli niezgodę od swego ojca diabła. Zatem byli górami. Strzeż się, żebyś nie uciekał się do takich gór. Przyjdą bowiem ludzie i powiedzą ci: To jest mąż wielki, wspaniały człowiek. Jakim był ów Donat! Jaki Maksymian! Niewiadomo jaki Fotyn! Jaki on był! A jakim był ów Ariusz! Wymieniłem wszystkie góry, ale grożące rozbiciem. Widzicie, że błyska na nich płomyczek jakiś krasomówstwa, i od nich zapala się się jakiś ognik." (Św.Augustyn, Objaśnienia Psalmów, Ps 124-150, tłumaczenie Jan Sulowski, ATK, Warszawa 1986, s.7)
A to cytat Doktora Kościoła w trochę większym kontekście, który trochę zmienia wymowę tego małego fragmentu. Co to znaczy kontekst!!!
OdpowiedzUsuń"Góry takie, jak to często wam mówiliśmy, oznaczają dusze wprawdzie wielkie, ale złe. Przecież nie sądzicie, bracia, jakoby mogły powstać herezje powodowane przez jakieś małe dusze. Herezje tworzyli jedynie ludzie wielcy. Ale tak jak wielkie tak i złe są to góry. Nie były to bowiem takie góry, które przyjęły pokój, ani wzgórza sprawiedliwości. Oni przyjęli niezgodę od swego ojca diabła. Zatem byli górami. Strzeż się, żebyś nie uciekał się do takich gór. Przyjdą bowiem ludzie i powiedzą ci: To jest mąż wielki, wspaniały człowiek. Jakim był ów Donat! Jaki Maksymian! Niewiadomo jaki Fotyn! Jaki on był! A jakim był ów Ariusz! Wymieniłem wszystkie góry, ale grożące rozbiciem. Widzicie, że błyska na nich płomyczek jakiś krasomówstwa, i od nich zapala się się jakiś ognik."
(Św.Augustyn, Objaśnienia Psalmów, Ps 124-150, tłumaczenie Jan Sulowski, ATK, Warszawa 1986, s.7)