Przed kilku dniami otrzymałem takie pytanie:
Zetknąłem się z opinią, że chrzest noworodków jest nie zgodny z Biblią. Poza tym, dlaczego chrzest nie odbywa się w formie zanurzenia Mk 1,10 (można wywnioskować, że Jezus musiał wejść do wody a nie został pokropiony czy polany), a także Rz 6,3-4 i Kol 2,12. Taki chrzest odbywa się np. u baptystów. Więc czy ma jakieś znaczenie czy jesteśmy polani czy zanurzeni?
*****
Tak, Pan Jezus został ochrzczony przez zanurzenie. Ale z tego nie wynika, że Jego wyznawcy mają być ochrzczeni przez zanurzenie. Jeśli zaś sposób, w jaki Pan Jezus przyjął chrzest, jest normą, której powinniśmy się trzymać, to dlaczego tylko forma chrztu ma tu znaczenie, a nie także miejsce i wiek? Innymi słowy: Czy nie powinno się chrzcić tylko w Jordanie i tylko kandydatów w wieku 30 lat?
A jednak trzeba zauważyć, że Chrzest Pana Jezusa jest inny od naszego. On nie potrzebował chrztu. Przyjął go ze względu na nas, aby przez to uświęcić wodę, w której Jego wyznawcy będą ochrzczeni.
Dlaczego nie tylko zanurzenie jest formą zobowiązującą? Mam nadzieję, że ta prorocza zapowiedź chrztu jest świadectwem wystarczającym do odpowiedzi na pytanie o formę:
„Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali”. (Ez 36:24-27 BT).
Pan Bóg przez proroka Ezechiela zapowiada chrzest. A mowa tu o pokropieniu. Kościół uznaje ważność chrztu przez zanurzenie, polanie lub pokropienie. Jeśli tylko forma przez zanurzenie jest ważna, to prorok się pomylił, a Słowo Boże zawiodło. Czy to możliwe? Nie, to raczej jest tak, że ludzka tradycja (tu u baptystów i u innych, którzy przyjmują tylko ważność chrztu przez zanurzenie) zastąpiła Słowo Boże. Dokładnie to, co zarzucają Kościołowi katolickiemu.
Jak powiedziałem, słowa Ezechiela wskazują na chrzest święty. Tak rozumiał to autor Listu do Hebrajczyków, który w swoim Liście wyraźnie nawiązuje do proroka:
„Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą”. (Hbr 10:21-22 BT). W Biblii Tysiąclecia tego nie widać, bo tłumacz oddając grecki czasownik użył słowa „obmyć”, natomiast tłumacz Księgi proroka Ezechiela użył słowa „pokropić”. Jednak w żydowskich tłumaczeniu na jęz. grecki powstałym w III w. przed Chrystusem i w Liście do Hebrajczyków są użyte wprawdzie różne, ale spokrewnione słowa. Obydwa można przetłumaczyć właśnie „pokropić”.[1]
Inną aluzją do Ez 36, 24-27 możemy znaleźć w Ewangelii według św. Jana. Prorok mówi o pokropieniu wodą i o darze Ducha Świętego. I o tym samym mówi Pan Jezus w rozmowie z Nikodemem:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego”. (J 3:5 BT).
To właśnie w czasie chrztu zostajemy zanurzeni, polani lub pokropieni wodą i otrzymujemy Ducha Świętego, czyli rodzimy się z wody i Ducha.
PS. Mam nadzieję, że to wystarczająca odpowiedź na pytanie o formę chrztu. Pozostaje jeszcze pytanie o wiek, w którym można czy powinno się udzielać chrztu św. Temu tematowi poświęciłem jeden z moich wcześniejszych wpisów, do którego zapraszam:
http://niebieski519.blogspot.de/2013/08/chrzest-dorosych-praktyka-biblijna.html
A jeśli ktoś jest zainteresowany odpowiedzią na pytanie o znaczenie chrztu, to polecam inny mój tekst: http://niebieski519.blogspot.de/2011/08/chrzest-czym-jest.html
Zetknąłem się z opinią, że chrzest noworodków jest nie zgodny z Biblią. Poza tym, dlaczego chrzest nie odbywa się w formie zanurzenia Mk 1,10 (można wywnioskować, że Jezus musiał wejść do wody a nie został pokropiony czy polany), a także Rz 6,3-4 i Kol 2,12. Taki chrzest odbywa się np. u baptystów. Więc czy ma jakieś znaczenie czy jesteśmy polani czy zanurzeni?
*****
Tak, Pan Jezus został ochrzczony przez zanurzenie. Ale z tego nie wynika, że Jego wyznawcy mają być ochrzczeni przez zanurzenie. Jeśli zaś sposób, w jaki Pan Jezus przyjął chrzest, jest normą, której powinniśmy się trzymać, to dlaczego tylko forma chrztu ma tu znaczenie, a nie także miejsce i wiek? Innymi słowy: Czy nie powinno się chrzcić tylko w Jordanie i tylko kandydatów w wieku 30 lat?
A jednak trzeba zauważyć, że Chrzest Pana Jezusa jest inny od naszego. On nie potrzebował chrztu. Przyjął go ze względu na nas, aby przez to uświęcić wodę, w której Jego wyznawcy będą ochrzczeni.
Dlaczego nie tylko zanurzenie jest formą zobowiązującą? Mam nadzieję, że ta prorocza zapowiedź chrztu jest świadectwem wystarczającym do odpowiedzi na pytanie o formę:
„Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali”. (Ez 36:24-27 BT).
Pan Bóg przez proroka Ezechiela zapowiada chrzest. A mowa tu o pokropieniu. Kościół uznaje ważność chrztu przez zanurzenie, polanie lub pokropienie. Jeśli tylko forma przez zanurzenie jest ważna, to prorok się pomylił, a Słowo Boże zawiodło. Czy to możliwe? Nie, to raczej jest tak, że ludzka tradycja (tu u baptystów i u innych, którzy przyjmują tylko ważność chrztu przez zanurzenie) zastąpiła Słowo Boże. Dokładnie to, co zarzucają Kościołowi katolickiemu.
Jak powiedziałem, słowa Ezechiela wskazują na chrzest święty. Tak rozumiał to autor Listu do Hebrajczyków, który w swoim Liście wyraźnie nawiązuje do proroka:
„Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą”. (Hbr 10:21-22 BT). W Biblii Tysiąclecia tego nie widać, bo tłumacz oddając grecki czasownik użył słowa „obmyć”, natomiast tłumacz Księgi proroka Ezechiela użył słowa „pokropić”. Jednak w żydowskich tłumaczeniu na jęz. grecki powstałym w III w. przed Chrystusem i w Liście do Hebrajczyków są użyte wprawdzie różne, ale spokrewnione słowa. Obydwa można przetłumaczyć właśnie „pokropić”.[1]
Inną aluzją do Ez 36, 24-27 możemy znaleźć w Ewangelii według św. Jana. Prorok mówi o pokropieniu wodą i o darze Ducha Świętego. I o tym samym mówi Pan Jezus w rozmowie z Nikodemem:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego”. (J 3:5 BT).
To właśnie w czasie chrztu zostajemy zanurzeni, polani lub pokropieni wodą i otrzymujemy Ducha Świętego, czyli rodzimy się z wody i Ducha.
PS. Mam nadzieję, że to wystarczająca odpowiedź na pytanie o formę chrztu. Pozostaje jeszcze pytanie o wiek, w którym można czy powinno się udzielać chrztu św. Temu tematowi poświęciłem jeden z moich wcześniejszych wpisów, do którego zapraszam:
http://niebieski519.blogspot.de/2013/08/chrzest-dorosych-praktyka-biblijna.html
A jeśli ktoś jest zainteresowany odpowiedzią na pytanie o znaczenie chrztu, to polecam inny mój tekst: http://niebieski519.blogspot.de/2011/08/chrzest-czym-jest.html
[1] 23932 ῥαντίζω 1aor. ἐράντισα (and ἐρράντισα); pf. pass. ῥεράντισμαι; (1) of a purification rite sprinkle someone or something with something (HE 9.13); (2) middle; (a) cleanse, wash oneself (MK 7.4); (b) figuratively, of inward cleansing purify, purge oneself (HE 10.22) (T. Fridberg, “Analytical Lexicon of the Greek New Testament”)
23925 ῥαίνω 1aor. ἔρρανα; pf. pass. ptc. ῥεραμμένος; spatter, sprinkle with a liquid (RV 19.13) (T. Fridberg, “Analytical Lexicon of the Greek New Testament”)
Powyżej dwa hasła z protestanckiego słownika biblijnego. Ten pierwszy czasownik jest użyty u Ezechiela, drugi w Hbr. W obydwu pojawia się jako pierwszorzędne znaczenie angielskie słowo „sprinkle”, co znaczy tyle co „pokropić”.
23925 ῥαίνω 1aor. ἔρρανα; pf. pass. ptc. ῥεραμμένος; spatter, sprinkle with a liquid (RV 19.13) (T. Fridberg, “Analytical Lexicon of the Greek New Testament”)
Powyżej dwa hasła z protestanckiego słownika biblijnego. Ten pierwszy czasownik jest użyty u Ezechiela, drugi w Hbr. W obydwu pojawia się jako pierwszorzędne znaczenie angielskie słowo „sprinkle”, co znaczy tyle co „pokropić”.
