Szukaj na tym blogu

wtorek, 4 czerwca 2013

Apostołowie - kapłanami Nowego Przymierza

„’Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu…’  (Mk 3, 13-14 B). Należy najpierw rozważyć sformułowanie ‘ustanowił Dwunastu’ [er machte zwölf –tłumaczenie wyrażenie greckiego: ἐποίησεν δώδεκα (czyt.: epoiesen dodeka) – dosłownie: ‘uczynił   dwunastu’], które brzmi dla nas trochę dziwnie. W rzeczywistości ewangelista posługuje się tu terminem zaczerpniętym ze Starego Testamentu, gdzie oznacza on ustanowienie kogoś kapłanem (zob. 1 Krl 12, 31; 13, 33), a funkcję Apostoła nazywa posługą kapłańską”. (Ojciec św. Benedykt XVI, „Jezus z Nazaretu”, tom I, str. 148)
Por.: „Dlatego, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego, zwróćcie uwagę na Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania, Jezusa, bo On jest wierny Temu, który Go uczynił, jak i Mojżesz w całym Jego domu.” (Hbr 3, 1-2 BT)

*****

Słowa Pana Jezusa w Wieczernika w czasie Ostatniej Wieczerzy:
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą” (J 17, 17 BT).

Co oznaczają? Oto dwa cytaty z protestanckich biblijnych komentarzy:

„’Uświęć’ (ἁγίασον – czyt.: hiagiason). To słowo w Septuagincie jest używane do wyrażenia całkowitego poświęcenia i konsekracji Bogu zarówno osób jak i rzeczy. Zob. Wj 29, 1.36; 40, 13; Kpł 22, 2-3”. (Vincent, M. R. (1887). Vol. 2: "Word Studies in the New Testament" (266). New York: Charles Scribner’s Sons.)

„Czasownik ἁγιάζειν (czyt.: hiagiadzein) ‘konsekrować’ jest definiowany przez Bultmana: ‘wziąć ze sfery profanum i umieścić w sferze Bożej’ (509 n.1). Jest to słuszne, ale to słowo należy w sposób wyjątkowy do Biblii i naznaczone jest swoim znaczeniem. W ST jest stosowane szczególnie do poświęcenia czy to człowieka czy zwierzęcia na służbę Bogu (do Bożego kultu)”.
(Beasley-Murray, G. R. (2002). Vol. 36: John. "Word Biblical Commentary" (300). Dallas: Word, Incorporated.)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz