Żubr i byk

W ostatnich tygodniach w polskich mediach można było usłyszeć o żubrze-  wędrowniczku przemierzającym Polskę[i]. Nie robił nikomu krzywdy i nikt jemu. Sytuacja zmieniła się bardzo szybko po tym, jak żubr przepłynął Odrę i przeszedł na teren Niemiec. Nie pożył tam długo, bo zaraz został zastrzelony, rozpatroszony, a jego mięso poszło na grilla. Niemcy nie dali mu szansy[ii]. Niestety…

Dzisiaj rano przeczytałem inną historię, w której ważną rolę odegrał wprawdzie nie żubr, ale domowe bydle. Chodzi o historię z życia Teresy Neumann, Niemki żyjącej w latach 1898-1962, która w 1926 r. otrzymała stygmaty, a od 1927 r. aż do śmierci nie przyjmowała żadnych pokarmów. Żyła samą Eucharystią. 18 września 2005 roku rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny. Poniżej tłumaczenie własne niemieckiego tekstu w dzisiejszym numerze tygodnika „Katholische SonntagsZeitung” wydawanym przez diecezję w Ratyzbonie:

„Inne niezwykłe wydarzenie [w życiu Teresy Neumann] wydarzyło się, gdy chodziła do siódmej klasy. W tym czasie zarabiała na swoje utrzymanie pilnowaniem bydła na pastwisku. Któregoś popołudnia, kiedy właśnie odmawiała różaniec, została napadnięta przez innego najemnika w tym gospodarstwie. Zakneblował jej usta śmierdzącą chusteczką do nosa, związał ręce i już chciał ją zgwałcić, ale w tym samym momencie przybiegł byk ze stada, którego pilnowała, i rogami przegonił napastnika. Następnie podszedł do leżącej dziewczynki. Tereska była przestraszona i drżała na całym ciele, ale byk nie robił jej nic złego. Stał i przyglądał się jej, jak z trudem uwalnia się od knebla i opaski na rękach. Potem pochylił swój łeb aż do ziemi, a kiedy dziewczynka złapała go za rogi, pomógł jej wstać. Potem położył się i pozwolił jej oprzeć się o siebie i odpocząć po doznanym szoku”.

---

[i] http://www.tvn24.pl/poznan,43/zubr-wedrowniczek-przeplynal-odre-niemcy-go-zastrzelili,773067.html

[ii] https://www.rbb-online.de/brandenburgaktuell/archiv/20170914_1930/erschossener-wisent.html