Co to znaczy, że złe duchy wierzą?

Zadziwić może fakt, o którym czytamy u św. Jakuba, że "złe duchy wierzą w Boga". Na czym polega ich wiara? Na przekonaniu, że Bóg jest: „Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą” (Jk 2, 19).

Św. Jakub pisze o tym w kontekście wiary i uczynków: wiara bez uczynków nie różni się w istocie od wiary, jaką mają demony: nie ma ona żadnej wartości zbawczej. Tylko wiara, która wyraża się w dobrych uczynkach, jest wiarą żywą i zasługującą na nagrodę. Tym nie mniej zadziwia stwierdzenie, że złe duchy wierzą. Co to właściwie znaczy? Jak się wydaje jedno: złe duchy nie oglądają Boga. Apostoł Narodów przeciwstawia te dwie rzeczywistości: wiarę i wpatrywanie się w Boże oblicze: „Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy” (2 Kor 5, 7). Złe duchy na podstawie wielu przesłanek są przekonane o istnieniu Boga, dlatego wierzą w istnienie Tego, którego nie widzą.

Złe duchy wierzą, że Bóg jest, wierzą w Jego sprawiedliwość, ale nie wierzą w Jego dobroć i miłosierdzie. Pan Jezus powiedział do św. Siostry Faustyny:

„+ O, jak bardzo Mnie rani niedowierzanie duszy. Taka dusza wyznaje, że jestem Święty i Sprawiedliwy, a nie wierzy, ze Jestem Miłosierdziem, nie dowierza Dobroci Mojej. I szatani wielbią sprawiedliwość Moją, ale nie wierzą w dobroć Moją.” („Dzienniczek”, 300)

Co więcej, nieuznanie Bożego miłosierdzia przez część aniołów stało się przyczyną ich upadku. Tak to widzi i opisuje w formie poetyckiej Apostołka Miłosierdzia:

Jeden z najpiękniejszych duchów, nie chciał uznać miłosierdzia Twego,

Pociąga za sobą innych, w swej pysze zaślepiony,

I staje się szatanem z Anioła tak pięknego,

l w jednym momencie z wyżyn nieba do piekieł strącony.

Wtem duchy wierne zawołały: Cześć miłosierdziu Bożemu,

I przetrwali szczęśliwie w próbie ognistej,

Cześć Jezusowi, Chrystusowi uniżonemu,

Cześć Matce Jego, Pannie pokornej, czystej.

Po walce tej pogrążyły się te czyste duchy w oceanie Bóstwa,

Rozważając, uwielbiają głębie miłosierdzia Jego,

Toną w Jego piękność i światłości mnóstwa,

               Poznając Troistość Osób, lecz Jedność Bóstwa (Dz 1742)